Lon Eldrige & Steven Troch (US/B) Living 29 Molenstede vrijdag 29 september 2017 reporter & photo credits: Freddie info artist: Lon Eldrigde - Steven Troch info club: Living 29 © Rootsville 2017

'Living 29' staat voor de huiskamerconcerten die plaatsvinden bij Roel Celis in Molenstede (Diest). Het is niet dat Roel's livingconcerten iedere maand opduiken in de concert kalender, verre van. Deze intieme concerten vinden plaats op een willekeurig tijdstip maar krijgen steeds weer het label 'High Quality' opgespeld. Veel heeft misschien wel te maken of ze bij 'Achouffe' aan overuren toe zijn ;-)

Vandaag is er zelfs een nieuw biertje op te promoten en dan hebben we het over de 'Comesier Tripel', een bier van hoge gisting dat er 'lekker' binnen loopt. In een ongedwongen sfeer transformeert Roel Celis steeds weer zijn behagelijke 'living' om in een mini-concertzaal. Een 'living' waar recent nog namen als Guy Davis, Billy & Bloomfish en Paul Batto de revue wisten te passeren. Een 'Living' die muziek uitademt met in de ene hoek een statige contrabas en in een andere een buffetpiano. Het lijkt wel of je bij het binnentreden van nummer '29' in een onvervalst barrelhouse terecht komt. Ontloken aan ieders oog herbergt deze woning ook nog een uitstekende collectie jazz & blues albums. Geen 'jewel case' met digitale dragers maar gewoon de 'real stuff'. Een pracht verzameling 12-inch platen waar iedere strekking van muziek wel een plaatsje heeft.

Vanavond staan er '2' stoelen leeg om een duo te ontvangen. Dit duo bestaat uit onze beste blues harper Steven Troch. Steven kennen alle blues liefhebbers nog van 'Fried Bourbon' maar uiteraard ook van zijn eigen 'Steven Troch Band'. Vorig jaar bracht hij samen met zijn band het succesvolle album 'Nice 'n Greasy' op de markt. De opvolger is bijna klaar om de wereld in te sturen dus kijken we er al reikhalzend naar uit. Vandaag begeleidt Steven Troch samen met zijn uitgebreid arsenaal van 'Mississippi Saxofoons' een uitstekende fingerpickin' pre-war bluesman van 31 jaar.

Het is reeds de zevende passage hier in België voor deze Lon Eldridge en voelt mede door zijn band met Tim De Graeve aka Tiny Legs Tim zich hier volledig thuis. Afkomstig uit Chattanooga TN heeft deze Lon Eldridge uiteraard door zijn liefde voor de pre-war blues ook een eindeloos respect voor Bessie Smith (1894-1937).

Niet verwonderlijk dan toen hij op een blauwe maandag de 'Missy Sippy' te Gent binnenstapte en zo oog in oog kwam te staan met deze 'Empress of Blues' zijn hart onmiddellijk verloren was.

Eerst is er voor dit duo nog het obligate en heerlijke 'homemade meal' in residentie 'Wim'. De chefs van dienst vanavond zijn Lana en Sam en zij waren reeds vroeg op stap vandaag om de nodige 'champignons' te gaan plukken voor bij het lamsvlees. Een maaltijd waar bio-food hoog in het vaandel wordt gedragen met een voorafje van venkel, radijs en sinaasappel en dus zeker niet te belastend voor de maag van de muzikanten. Onder de maaltijd is het gezellig bijpraten met Lon en Steven over de zaken die in de 'pipeline' zitten, en dat zijn er nog heel wat!

Na een heerlijk 'homemade meal' kunnen beiden zich broederlijk naast elkaar neer vleien om ons hier in 'Living 29' een onvervalste avond van pre-war blues te gaan bezorgen. Het is voor Lon Eldridge en Steven Troch al meteen drummen om zich vooraan in de living te kunnen begeven en dan is het tijd voor heerlijke pre-war blues.

Twee 'retro moustaches', de ene met een arsenaal aan 'noenekes' bij zich, de andere met een dobro in aanslag waarvan de heerlijke klanken zonder al teveel moeite doordringen tot achter in de 'backstage' waar 'Achouffe' dan aan het woord komt. Om het maar meteen 'traditional' te houden openen beiden met Robert Johnson zijn 'Kindhearted Woman Blues en daarmee is het pact met de duivel een feit.'

Een nummer als 'She Knows How To Stretch It' van Pink Anderson (1900-1974) brengt spontaan een warme sing-a-long op gang iets wat tot de eigenheid van deze 'Living 29' behoort. Nummers als het ragtime bluesje 'My Handy Man' van Ethel Waters (1896-1977) en Fats Waller (1904-1943) zijn 'Ain't Misbehaving' zorgen ervoor dat waar anders 'Achouffe' achteraan het woord heeft deze ruimte nu met een respectvolle sfeer wordt omhelsd. Even buiten de lijntjes kleuren Lon en Steven ook wel wanneer Mr. Troch aan het woord komt met Louis Prima zijn 'Just a Gigolo', maar doordat dit nummer reeds in de jaren twintig zijn oorsprong kende hoort het wonderwel thuis op deze avond. Een nummer waarop Steven Troch zich transformeert in een heuse crooner.

Of er iets te drinken kon komen? Ja zeker, en dan doelt Steven niet op het klaarstaande water maar een 'Chouf'ke' zou er zonder moeite ingaan :-) Met 'You Can't Get That Stuff' brengen ze een nummer waarbij Lon wel eens de inspiratie zou kunnen gehaald hebben om aan een West-Vlaams Trappistenbier proberen te komen. Vanavond zijn het natuurlijk andere biertjes waaraan hij zonder moeite de hand kan aan leggen. Net als met 'Country Gentleman' bewijst Lon Eldridge dat hij niet alleen pre-war nummers kan brengen van vroegere legendes maar ook zulk materiaal uit zijn pen kan laten vloeien.

Toch even terug ook naar de 'real stuff' met een paar nummers van Lon's idool en dorpsgenote de 'Empress of Blues' aka Bessie Smith. Met de nummers 'I Need a Little Sugar in My Bowl' en het minder bekende 'Oh Daddy Blues' verdient Lon Eldridge van mij en iedere aanwezige vanavond het diepste respect. Misschien door een soms aanwezige geur van kruiden of is het echt door de blues wordt het up-tempo 'Leaving My Blues With You' best gesmaakt.

Zo konden we samen met deze Lon Eldridge en Steven Troch verder wegdromen in een sfeer waardoor we ons allen in een misschien wel minder fortuinlijke periode van onze geschiedenis bevonden maar een tijd waarin deze heerlijke en bijna onevenaarbare blues voor enige lichtpunten zorgden. This was the real stuff...and so bye bye mamacita we're taking the freight train to sweet Georgia Brown. Thx to Lon Eldridge and Steven Troch.